มองผ่านเลนส์คม น้ำใจสู่ สาวฝั่งโขง

มองผ่านเลนส์คม น้ำใจสู่ สาวฝั่งโขง





คมชัดลึก : แม่น้ำโขงในภาคอีสานเหือดแห้งในหลายจังหวัด แต่น้ำใจของคนหาได้เหือดแห้งตามไปด้วย สำนักวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยขอนแก่น ร่วมกับเครือข่าย หน่วยงานต่างๆ ที่อยู่ในพื้นที่จัดขึ้น ไม่ว่าจะเป็น สมาคมสื่อมวลชนจังหวัดขอนแก่น มูลนิธิน้ำ สโมสรนักเขียนภาคอีสาน ชมรมนักร้องนักดนตรีขอนแก่น สำนักจัดการทรัพยากรป่าไม้ที่ 7 ( ขอนแก่น ) และองค์กรอื่นๆ อีกหลายแห่ง ได้จัดกิจกรรมงาน "มุทิตาจิต 78 ปอง ปรีดา " หรือ " คำปัน ผิวขำ " เจ้าของผลงานเพลงอมตะชื่อก้อง "สาวฝั่งโขง" ที่เมื่อต้นเดือนเมษายนที่ผ่านมา ที่ลานศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยขอนแก่น






  ปอง ปรีดา ศิลปินมรดกอีสานในปี 2551 เป็นชาวขอนแก่น แต่ย้ายไปใช้ชีวิตบั้นปลายที่ลพบุรี น้ำหนักตัวกว่า 110 กิโลกรัม และป่วยด้วยโรคเบาหวาน อดีตนักร้องจากวงจุฬารัตน์ ถูกลืมเลือนไปนานพอสมควร จนกระทั่งทีมข่าว "คม ชัด ลึก" ได้บุกไปสัมภาษณ์ที่บ้านเมื่อปีที่ผ่านมา  โดยปอง ฝากบอกว่าอยากขายแผ่นเสียงเก่าที่สะสมไว้ หาเงินรักษาตัว จากนั้นหลายเดือนก็มีการจัดงาน "รวมคน รวมใจ มอบให้ ปอง ปรีดา " ที่มีการประมูลแผ่นเสียงดังกล่าว เพื่อให้ได้เจตนารมณ์ของนักร้องนักแต่งเพลงอีสานท่านนี้ 
 น่ายินดีเหลือเกินที่ข้าราชการระดับสูงของจังหวัด ไม่ว่าจะเป็นผู้ว่าราชการ จ.ขอนแก่น มาเป็นประธานเปิดงาน และรองผู้ว่าฯ และอดีตผู้ว่าราชการต่างมาร่วมงานกันพร้อมเพรียง และนักการเมืองประปราย แต่ที่น่าชื่นชมคือ ศิลปินอีสาน ขณะที่ฟากศิลปินอีสานอย่างฉวีวรรณ ดำเนิน สรเพชร ภิญโญ มาร่วมงานของเพื่อนร่วมวงการอย่างอบอุ่น
 ประยูร ลาแสง รองประธานสโมสรนักเขียนภาคอีสาน จัดทำวิดีโอเสนอประวัติของปอง ปรีดา มาฉายให้คนได้รู้จักประวัติอันโชกโชนก่อนจะมาเป็นนักร้อง ปิดท้ายด้วยการกล่าวคาราวะพระคุณครูด้วยบทกวี ภายหลังงานนี้จะมีการก่อตั้ง "กองทุนศิลปินอีสาน " เพื่อช่วยเหลือศิลปินอีสานที่เดือดร้อนและเจ็บป่วย ซึ่งปอง ปรีดา ได้มอบเงินเป็นก้นถุงสำหรับกองทุนด้วย 
 งานนี้ นับเป็นการจัดงานครั้งแรกในนามของเครือข่ายที่รวมตัวกันเฉพาะกิจ เป็นครั้งแรกเพื่อตอบแทนคุณคนรุ่นครูที่สร้างสรรค์สิ่งดีงามเอาไว้ให้คนรุ่นหลังได้เรียนรู้ สร้างความสุขใจให้ปอง ปรีดาและผู้ร่วมงานทุกคนในค่ำคืนนั้น  น่าจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่หน่วยงานอื่นๆ ในจังหวัด
 ซึ่งทุกแห่งในเมืองไทยล้วนมีปราชญ์ชาวบ้าน ศิลปินพื้นบ้านที่ไม่ควรทิ้งท่าน การดูแลท่านเท่าที่จะทำได้ โดยไม่ต้องอาศัยเงินจากหน่วยราชการก็เป็นสิ่งที่ไม่น่าจะลำบากนัก
 ลองนึกกันดูว่า หน่วยงานหลายแห่งชอบจัดงานรื่นเริงกินโต๊ะจีน เมากันจนอ๊วก จบงานแล้วก็เลิกรากันไปโดยไม่มีอะไรให้จดจำ
 เปลี่ยนมาจัดงานเชิดชูครูบาอาจารย์กันบ้าง จะเกิดความรู้สึกสุขใจ อิ่มเอมอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกันมาก่อนแน่นอน
"นคร ศรีเพชร"










NEWSblank ข่าวออนไลน์
เรียนภาษาอังกฤษ | หอพัก | ดาวน์โหลด | vol6