มาดูกับมาดาม: เจาะใจ 'แฮร์รี่ พอตเตอร์' (ภาคจบ)

มาดูกับมาดาม: เจาะใจ 'แฮร์รี่ พอตเตอร์' (ภาคจบ)

สวัสดีค่ะคุณผู้อ่าน สัปดาห์นี้มาดามกลับมาเล่าเรื่องพ่อมดน้อยแฮร์รี่ พอตเตอร์ ตามสัญญาค่ะ ต่อจากตอนที่แล้ว...มาดามค้างไว้ที่สาระสำคัญของเรื่องว่าพ่อมดน้อยของเราจะ ตามหาตัวตนที่แท้จริงเจอหรือไม่ แล้วอะไรคือสิ่งที่คุณเจ.เค.โรว์ลิ่ง ต้องการนำเสนอกันแน่?

“Most of us reckon he’s still out there somewhere but lost his powers. Too weak to carry on, cause something about you finished him, Harry” (Hagrid)
“พวกเราหลายคนเชื่อว่าโวลเดอมอร์มีชีวิตอยู่ที่ไหนสัก แห่ง...แต่ไร้เวทมนตร์ อ่อนแรงกว่าที่จะมีตัวตน เพราะบางอย่างในตัวเธอที่กำจัดเขา...แฮร์รี่” (แฮกริด)

เริ่มที่ สาระสำคัญของเรื่องก่อน “อะไรบางอย่าง” จากบทสนทนาข้างต้น คุณผู้อ่านคิดว่าคืออะไรคะ...มันก็คือความเชื่อมั่นในความดียังไงล่ะคะ อาจดูอุดมคติไปสักนิดแต่ถ้าดูจากเหตุการณ์สำคัญในหลายๆ ตอน คุณสมบัติข้อนี้นับเป็นสิ่งเดียวที่พ่อมดน้อยแฮร์รี่มี และแตกต่างจากพ่อมด แม่มดคนอื่น...โดยเฉพาะอย่างยิ่งโวลเดอมอร์!

“Difficult, very difficult. Plenty of courage, I see. Not bad mind either. There’s talent, oh my goodness, yes-and a nice thirst to prove himself, now that interesting, so where shall I put you?” (the Sorting Hat)
“ยาก...ยาก มาก เปี่ยมไปด้วยความกล้าหาญ ไม่ใช่จิตใจที่แย่ด้วย นั่น...มันมีพรสวรรค์ ความกระหายที่จะพิสูจน์ตนเอง นั่นแหละ...ที่น่าสนใจ แล้วฉันควรจะให้เธอไปอยู่ที่บ้านไหนดี?” (หมวกคัดสรร, แฮร์รี่ พอตเตอร์ภาคที่ 1)

ตัวอย่างเหตุการณ์ที่ว่า เห็นได้ดาษดื่นในทุกภาคของภาพยนตร์ชุดนี้ มาดามจะแจงให้ทีละภาคเลยแล้วกันค่ะ ภาคที่หนึ่ง (ศิลาอาถรรพ์) พ่อมดน้อยของเราเลือกยอมรับความจริงมากกว่ามอบศิลาอาถรรพ์ (หินที่มีอำนาจชุบชีวิต) ให้กับโวลเดอมอร์เพื่อแลกกับชีวิตพ่อและแม่ ภาคที่สอง (ห้องแห่งความลับ) ความเชื่อมั่นในความดีและศรัทธาในสิ่งที่ถูกต้องทำให้ดาบศักดิ์สิทธิ์ (ซึ่งในภาคสุดท้ายจะเป็นอุปกรณ์สำคัญที่จะทำลายล้างโวลเดอมอร์) ปรากฏให้แฮร์รี่เห็นเพื่อใช้ต่อสู้กับงูยักษ์

“If I get caught before I can get to the Stone; well, I’ll have to go back to the Dursleys and wait for Voldemort to find me there, it’s only dying a bit later than I would have, because I’m never going over to the Dark Side! I’m going through that trapdoor tonight and nothing you say is going to stop me! Voldemort killed my parents, remember?” (Harry Potter)
“ถ้าผมถูกจับก่อนที่ผมจะได้ศิลานั่นมา ผมก็คงจะต้องกลับไปอยู่กับลุงและป้าและรอ...จนกว่าโวลเดอมอร์ทจะตามหาผมเจอ มันก็แค่ตายช้าลง...แต่ก็เพราะว่าผมไม่คิดจะอยู่ข้างความชั่วร้าย ผมจะเดินเข้าไปในประตูกับดักคืนนี้และไม่มีอะไรมาหยุดผมได้ ความจริงก็คือโวลเดอมอร์ทฆ่าพ่อแม่ผม!” (แฮร์รี่ พอตเตอร์, แฮร์รี่ พอตเตอร์ภาคที่ 1)

ภาคที่สาม (นักโทษแห่งอัซคาบัน) คล้ายกับภาคที่สองในเรื่องของความเชื่อมั่น แต่ครั้งนี้แฮร์รี่เชื่อในตัวซีเรียส แบล็ก เพื่อนรักของพ่อและพ่อทูนหัวของเขา (ซึ่งยอมติดคุกมากกว่าช่วยเหลือโวลเดอมอร์) เขาย้อนเวลากลับไปแก้ไขเหตุการณ์ต่างๆ เพื่อช่วยเหลือซีเรียสและบัคบีท สัตว์เลี้ยงของแฮกริด ภาคที่สี่ (ถ้วยอัคนี) แฮร์รี่ทิ้งโอกาสชนะการแข่งขันชิงถ้วยอัคนีเพื่อช่วยเหลือเซดริก (โรเบิร์ท แพทรินสัน) แม้ว่าท้ายที่สุด...เขาจะไม่สามารถปกป้องเซดริกจากโวลเดอมอร์ได้ ภาคที่ห้า (ภาคีนกฟินิกซ์) แฮร์รี่เชื่อว่าการแก้ปัญหาคือการยืนหยัดต่อสู้ เขาไม่ยอมให้พ่อมดแม่มดฝ่ายดีต่อสู้หรือเสียสละชีวิตเพื่อเขาฝ่ายเดียว ในภาคนี้จึงเป็นการเปิดฉากต่อสู้ของแฮร์รี่กับโวลเดอมอร์อย่างเป็นทางการ

โฉมหน้าสมาชิกภาคีนกฟินิกซ์ (ภาค 5)

ภาค ที่หก (เจ้าชายเลือดผสม) แฮร์รี่หลอกล่อให้โปรเฟสเซอร์ซลักฮอร์น (อาจารย์ที่สนิทสนมกับโวลเดอมอร์เมื่อครั้งเป็นนักเรียน) คายความลับเกี่ยวกับเวทมนตร์โบราณที่บอกกับโวลเดอมอร์ พ่อมดน้อยของเราเลือกใช้ความจริงใจเข้าแลก...ไม่ใช้เล่ห์เหลี่ยมกลลวงใดๆ อย่างที่โวลเดอมอร์เคยทำ ภาคสุดท้าย (เครื่องรางยมทูต) เมื่อความดีและศรัทธาแรงกล้าต่อความถูกต้อง ผลักดันให้เขาต่อกรกับจอมมารโวลเดอมอร์อย่างกล้าหาญ ผลลัพธ์จะเป็นยังไงนั้น เชื่อว่าหลายคนคงจะทราบคำตอบกันดีอยู่แล้ว...

แฮร์รี่ในฉากต่อสู้สำคัญ (จากซ้ายไปขวา ภาค 4, ภาค 5)

สาระ สำคัญที่ว่าถูกสอดแทรกในเนื้อหาได้อย่างกลมกลืนและมีสีสัน ทั้งคาแรกเตอร์ชัดเจนของแฮร์รี่...ที่กล้าหาญ ดื้อดึงและเด็ดเดี่ยว...สารพัดของวิเศษที่เร้าให้พ่อมดน้อยหลงระเริง ผู้เขียนและทีมสร้างภาพยนตร์สามารถถ่ายทอดได้อย่างดี ที่สำคัญ...ทำให้เราในฐานะผู้อ่านและผู้ชมสนใจติดตามและซึมซับใจความสำคัญ ได้อย่างสบายๆ...ไม่ซับซ้อนซ่อนเงื่อนเหมือนจินตนิยายส่วนใหญ่

แฮร์รี่ในห้องแห่งความลับ (ภาค 2)

คุณ เจ.เค.โรว์ลิ่ง กล่าวถึงสาระสำคัญของเรื่องไว้ว่า ประเด็นหลักคือเรื่องการเลือก...สิ่งที่ถูกหรือสิ่งที่ผิด และอะไรคือทางเลือกง่ายๆ ที่คนเรามักจะหลงเข้าไป ดูเหมือนเป็นประเด็นธรรมดาใช่ไหมคะ...แต่เชื่อไหมว่าในชีวิตคนเราต้องเลือก อะไรหลายๆ อย่างอยู่ตลอดเวลา ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย...ที่เราจะเลือกทางที่ถูกอยู่เสมอ ก็เหมือนกับสิ่งที่พ่อมดน้อยของเราเผชิญ เขาต้องผ่านเรื่องราวเลวร้ายหลายครั้งที่ก่อให้เกิดแรงบันดาลใจแปลกๆ พบเจอกับสิ่งเร้าหรือเครื่องรางของขลังและของวิเศษมากมายที่อาจทำให้หลง ทาง...แต่ที่น่าปลื้มใจก็คือ...พ่อมดน้อยของเราหาทางกลับมาได้ทุกครั้ง ค่ะ...แม้บางครั้งจะนานไปสักหน่อย แต่เพราะใจที่ตั้งมั่นกับความดี ทำให้เขาหาทางกลับมาจนได้

โฉมหน้าโวลเดอมอร์และสาวกผู้เสพความตาย

เห็น ไหมคะว่าเรื่องราวของพ่อมดน้อยแฮร์รี่ไม่ธรรมดาเลย ปริศนาของความโด่งดัง นอกจากเรื่องของโปรดักชั่นอลังการงานสร้างแล้ว ยังมีเรื่องของสาระสำคัญที่เข้าถึงได้จริงกับผู้ชมทุกชาติภาษา ไม่จำกัดเพศและอายุอีกต่างหาก สำหรับเด็กก็ถือเป็นการปลูกจิตสำนึกที่ดี ส่วนผู้ใหญ่ก็ถือเป็นการเตือนสติให้ย้อนกลับมาดูตัวเรา ว่าเราใช้จิตสำนึกของเรามากน้อยแค่ไหน...ที่สำคัญเนื้อหาสนุกสนานค่ะ เราแทบไม่รู้สึกเลยว่าผู้เขียนพยายามจะสอนหรือสื่ออะไรถึงเรา อาจเพราะตัวละครหลักทุกตัว ต่างก็ได้รับบทเรียนแสนสาหัสจากการกระทำของตัวเองทั้งนั้น...อย่างสมเหตุสม ผลพอควรทีเดียว!

แฮร์รี่กับผู้เข้าแข่งขันชิงถ้วยอัคนี (ภาค 4)

เคย มีคนกล่าวไว้ว่า “สิ่งดีๆ ในตัวเรามองเห็นสิ่งดีๆ ในตัวผู้อื่น” มาดามก็เชื่ออย่างนั้นค่ะ เพราะท้ายที่สุด ความดีงามของจิตใจก็เอาชนะทุกสิ่งได้ อาจจะดูน้ำเน่าเป็นนางเอกละครไทยไปสักหน่อย แต่เชื่อเถอะค่ะว่าสิ่งที่จะได้รับกลับมานั้นคุ้มค่าเสมอ