Sponsored


Sunday, December 2, 2012

เชน กังวลแอ๊บหน้าเด็ก ชม เจมส์ สุดยอดฝีมือใน หยกเลือดมังกร

เชน กังวลแอ๊บหน้าเด็ก ชม เจมส์ สุดยอดฝีมือใน หยกเลือดมังกร
เชน-ณัฐวัฒน์ โอดเล่นบทมาเฟียสุดร้ายในละคร หยกเลือดมังกร ทางช่อง 7 ยาก เพราะต้องเล่นละครซ้อนละคร-เป็นบทเสแสร้งที่ยากมาก รับกังวลต้องแอ๊บหน้าเด็ก ชมเจมส์-เรืองศักดิ์ เป็นสุดยอดนักแสดง...เปิดฉากให้ได้ชมกันไปแล้วละครฟอร์มยักษ์บู๊ดราม่าเข้มข้น หยกเลือดมังกร ค่าย พอดีคำ ทางช่อง 7 อีกหนึ่งสีสันของเรื่องเห็นจะหนีไม่พ้นบทบาท มานพ นำแสดงโดย เชน-ณัฐวัฒน์ เปล่งศิริวัธน์ ในเรื่องต้องเล่นประชันฝีมือกับ เจมส์-เรืองศักดิ์ ลอยชูศักดิ์ ในฐานะพ่อ-ลูก งานนี้หนุ่มเชนถึงกับเอ่ยปากชมเจมส์ว่าเป็นสุดยอดนักแสดงตัวจริงเสียงจริง  เชนเปิดใจถึงเรื่องนี้ว่า มานพเป็นตัวร้ายของเรื่อง อารมณ์ลูกมาเฟีย ผมเล่นเป็นลูกพี่เจมส์ แต่จริงๆ แล้วเค้าไม่ใช่พ่อเรา มานพจบมาจากเมืองนอก พอกลับมาเมืองไทยก็คิดว่าตัวเองเก่ง ตัวเองเจ๋ง พอรู้ว่าพี่เจมส์ไม่ใช่พ่อแท้ๆ ยิ่งเก็บกด คิดตลอดว่าที่พี่เจมส์ทำไม่ดีด้วย เพราะเราไม่ใช่ลูกของเค้า ที่เจ็บแสบกว่านั้นได้พ่อที่แท้จริงที่แสนเลวคอยเป็นกุนซือบงการอยู่เบื้องหลัง แต่ก็ไม่ได้นับถือเค้าเป็นพ่อ ก็แค่หลอกใช้ให้ตัวเองเป็นใหญ่ เรียกว่าเลวซ้ำซ้อนมากครับบทนี้ ส่วนจังหวะบู๊ในเรื่องนี้ต้องเร็วครับ ใครที่ดูหนังฮ่องกงจะเห็นเค้าบู๊กันเร็ว เรื่องนี้ก็เร็วครับ สมาธิต้องดี คิวต้องแม่น ความยากอีกเรื่องคงเป็นเรื่องดราม่าต่อหน้าพี่เจมส์ ผมต้องเล่นละครซ้อนละคร ร้องไห้เสียใจ แต่จริงๆ แค่เสแสร้งแกล้งร้องไห้ทำให้เค้าหลงเชื่อแค่นั้น เป็นการเสแสร้งที่เล่นยากมาก บางทีต้องเอาหัวโขกพื้น ต้องร้องไห้สำนึกผิด แต่ก็ผ่านไปได้ภูมิใจ เพราะพี่ธงไม่เคยปล่อยให้อะไรผ่านไปได้ง่ายๆ เลยพูดถึงพี่เจมส์ที่เล่นเป็นพ่อ สุดยอดเลยครับ พี่เค้าเป็นนักแสดงที่เก่งมากๆ เล่นส่งอารมณ์ให้มากเลย ทีแรกยังแอบคิดพี่เจมส์ไม่ได้หน้าแก่ เราคงต้องเล่นแอ๊บเด็กลง แต่พอถ่ายทำจริง พี่เค้าเล่นได้ดีมากผมไม่ต้องแอ๊บเลย พี่เจมส์เล่นถึงมาก ผมเชื่อเลยว่าเค้าเป็นพ่อผมจริงๆ ละครเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่น่าติดตาม ตัวละครทุกตัวเกี่ยวโยงกันได้อย่างไม่น่าเชื่อ เป็นละครหักมุมนิดๆ มั่นใจคนดูได้ยิ้มได้ตื่นเต้นแน่ บางฉากดูแล้วอาจมีน้ำตาไหล ที่ผมอยากฝากอีกเรื่องคือน้องมินกับพอร์ช จะเห็นความต่างจากเรื่องก่อนๆ แน่ครับ และจะได้เห็นพัฒนาการของทั้งสองคนอีกด้วย.

No comments:

Post a Comment

Blog Archive